Leið upp sunnanverðan Drang í Skjóli (stakur klettur 100m vestan við Nýheima). Skemmtilegri fingrasprungu undir þaki fylgt upp á grassylluna, þar tekur við brött handasprunga (vinstri sprungan) upp á topp. Þægilegast er að strengja línuna yfir til að síga niður aftur, þó nóg er í boði af grjóti á toppnum til að slengja spotta um.
Leiðin byrjar lauflétt á góðum gripum og stöllum en fer fljótlega yfir í erfiðan kafla sem er aðeins í fangið. Seinni helmingur leiðarinnar er lóðréttur á góðum gripum og með smá teygjum á milli þeirra.
5.8/9, 8 boltar, 22m.
FF: Bjarnheiður Kristinsdóttir og Jónas G. Sigurðsson, 2019
Skemmtileg sprunga í horni upp á syllu, brölt í grófinni þar upp undir tréð þar sem tekur við skemmtileg söðulshreyfing til vinstri, endar í sama akkeri og leið 1 og 2. Hægt að fylgja sprungukerfi til hægri en þá þarf að setja upp akkeri þar.
Sigurður Ý. Richter og Ólafur Þór Kristinsson, 2019
Einnig voru nokkrar leiðin sem að enn vantaði akkeri eftir seinkun á akkerapöntun. Akkerum var bætt við í: Blómin á þakinu 5.9, Týndu síldina 5.10b/c, Tilbera 5.9 og Nábrækur 5.8. Nú eru því allar leiðirnar í Norðurfirði eins og þær eiga að sér að vera.
Leiðin byrjar á stuttu brölti upp á syllu. Þar kemst maður inn í stallað klifur. Um miðja leið klifrar maður upp nokkuð brattan vegg á góðum gripum. Leiðin liggur hægt og rólega upp til vinstri inn í kverkina.
28m, 10 boltar
Strengjafræði er fræði á bakvið eðlisfræðikenningu. Kenningin heldur því fram að allir kvarkar innihaldi litla strengi af hreinni orku. Eftir því hvaða form strengurinn hefur og hvernig hann sveiflast verða til mismunandi kvarkar. Kvarkar koma svo saman og mynda eindir á borð við rafeindir, róteindir og nifteindir sem koma svo saman og mynda atóm.
FF: Jónas G. Sigurðsson & Ólafur Páll Jónsson – 2019
Leiðin fer upp miðjuna á stórum og fallegum vegg hægra megin við Blóðbað. Ofarlega er hreyfing sem hentar vel fyrir hávaxna og því gæti leiðin verið nær 5.10a fyrir stutta.
5.9, 9 boltar.
Í raun voru þrjú Þorskastríð háð við strendur Íslands. Það fyrsta varði frá 1958-1961, annað Þorskastríðið varði 1972-1973 og það þriðja 1975-1976. Í öll skiptin var kveikjan sú að Ísland stækkaði landhelgi sína eða efnahagslögsögu. Fyrst var landhelgin færð úr fjórum sjómílum upp í 12, í annað skiptið var lögsagan aukin í 50 sjómílur og í það þriðja var hún færð upp í 200 sjómílur. Þetta líkaði Bretum ekki því að nú náði lögsaga Íslands yfir svæði sem þeir voru vanir að veiða á. Bretar héldu áfram að veiða á svæðunum sem nú tilheyrðu Íslandi og sendu þeir herskip til að vernda togarana. Varðskipið Ægir beitti íslensku uppfinningunni togvíraklippum og skar á öll togaranet sem veiddu ólöglega innan efnahagslögsögunnar. Eitt manntjón varð í Þorskastríðunum þegar að vélstjóri á Ægi fékk raflost við að laga viðgerðir eftir ásiglingu Breta. Í fjóra mánuði sleit Ísland stjórnmálatengslum við Bretland og hótaði að ganga úr NATO. Eftir að minnstu munaði að meiri mannskaði yrði í maí 1976 þá funduðu fulltrúar beggja landa í Noregi og komust að samkomulagi.
