Skemmtileg víð sprunga bak við flögu, sem fer í gegnum stutt þak í klettum milli svæða 4 og 5 í leiðavísi.
Ekki er ólíklegt að hægt er að nota einhver tök í og við sprunguna, en ekki viltu vera þver og skemma off-width stemninguna?
Dótaleið í óvenjulegu, skemmtilegu bergi. Fínasta tilbreyting fyrir þá sem eru farnir að þekkja boltuðu leiðirnar í Pöstunum helst til náið.
Aðal erfiðleikarnir eru í lóðréttum veggnum fyrir ofan við aðalklifursvæðið. Hægt er að komast að leiðinni upp brekkuna vinstra megin, en getur líka verið gaman að lengja leiðina og brölta upp stóru sprunguna vinstra megin við Vippuna (innan við 5.4).
Nefnd eftir uppátækjasama draugnum sem séra Magnús á Hörgslandi kvað niður á sínum tíma í mýrinni undir klifurleiðunum.
10 m, Var frekar erfið leið fyrir sinn tíma. Þetta er ein lóðrétt sprunga sem endar á dálitlum slúttandi kafla. Mestan hluta leiðarinnar er klifrið í “layback” og einungis hægt að “jamma” fremsta hluta fingranna inn í sprunguna. Erfiðust í toppinn.
Eitthvað hefur verið rætt um að bolta Indjánann vegna þess hve erfitt er að tryggja hann
Leiðin er 25m og var fyrst klifruð sumarið 1980. Leiðin hefst á alveg sléttum , fótfestulausum vegg og þurfti þar að notast við stiga. Notaðar voru hnetur og fleygar.
Nokkuð er síðan að þessi leið var klifruð, svo að gráðan er ekki viss
Fyrir ofan Kjarnaskóg er langt klettabelti. Einu nafni nefnast klettarnir Kjarnaklettar en áður fyrr var talað um þrjá mismunandi kletta fyrir ofan skóginn. Þeir voru Langiklettur (syðst), Arnarklettur (mið) og Krossklettur nyrst. Skráðar eru fjórar klettaklifurleiðir í Arnarklett.
Eitthvað er af ísklifri í hömrunum líka en það má finna á isalp.is
Merkt blá. Byrjar undir áberandi bumbu. Leiðin byrjar á skemmtilegum búlder sem fer beint yfir bumbuna upp að litlu þaki (ek) og þar upp á tæpt en skemmtilegt slabb þar sem reynir á jafnvægið. Þannig er “direct” útgáfan hugsuð. Það er hægt að “svindla” þegar maður kemur upp á slabbið og taka út fyrir kantinn til vinstri inn í Bakþanka en hver vill vera svindlari. Sameinast Bakþönkum upp á fyrsta áberandi þægilega stallinum.
Stutt, auðtryggjanleg sprunga milli Heyvagninsins á horninu og Internetsins.
Lykla-Pétur má finna í miðri leið, en þar er þröngur og djúpur mónó sem býður upp á skemmtilegan en varasaman “mónó-lás”, ef fingrinum er stungið inn og snúið.
(Engar upplýsingar fundust um leiðina þó svo hún hafi mjög líklega verið klifruð áður, svo gráða og nafn eru ekki heilög)
Vegna ábendinga frá stjórn sumarhúsaeigenda í Eilífsdal er rétt að ítreka fyrir klifrurum sem koma með hunda að hafa stjórn á þeim, hafa þá helst í bandi og láta þá ekki gelta óstjórnanlega. Minnum einnig á að það á ekki að ganga upp að hamrinum gegnum sumarhúsaland heldur út með girðingunni, tekur enga stund og er bara góð upphitun.
Höldum friðinn, sýnum tillitssemi og höldum áfram að klifra í Valshamri.
Due to complaints from landowners in Elífsdal please keep your dogs under control, minimize barking and preferably keep them on a leash.
Also, when walking up to the cliff do not go through private land. Take the path running along the fench. It´s a short walk and a good warm up.
Lets keep the peace and keep on climbing in Valshamar.
