FF: Kjartan Jónsson, apríl 2017

FF: Kjartan Jónsson, apríl 2017

3m hægra megin við Gandreið (leið númer 4)

Stíf leið og erfið aðkoma. Best er að klifra Svarta turninn eða ganga upp gilið þar, ganga svo eftir toppnum á Búahömrum og síga niður á sylluna þar sem að leiðirnar eru. Sigboltar eru til staðar uppi.

FF: Sigurður Tómas Þórisson og Valdimar Björnsson

Svarti turninn – 5.8

Staðsetning:

Búahamrar í Esju, um 100 metrum vestan við Rauða turninn.

F.F.: 6/7/´09 – Andri Bjarnason, Freyr Ingi Björnsson, Sveinn Friðrik Sveinsson (Sissi).

Lýsing leiðar:

1. spönn: 5.7 – 30 m.

2. spönn: 5.8 – 15 m.

3. spönn: 5.3 – 50 m (tengispönn, brekka með stuttu hafti).

4. spönn: 5.8 – 10 m.

Fyrsta spönn er löng og brött á köflum, erfiðust fyrstu 15 metrana. 9 boltar og tveggja-bolta megintrygging.

Önnur spönn liggur upp einskonar berggang og endar í víðum strompi og þar er krúxið. 5 boltar og tveggja-bolta megintrygging.

Þriðja spönn liggur upp grasbrekku sem leiðir að stuttu og léttu klettahafti með einum bolta. Þar fyrir ofan er stutt brekka upp í eins-bolta megintryggingu.

Fjórða spönn liggur upp víða sprungu (off-width). Á einum stað þrengist sprungan og verður þar mjög hentug fyrir meðalstóran hnefa. 4 boltar og tveggja-bolta megintrygging.

Niðurleið:

Við mælum eindregið með því að klifrarar gangi niður. Best er að fara nokkra metra til vesturs og þar niður gil, fylgja svo klettaveggnum þar til komið er að þröngu og bröttu gili. Sjá leiðarvísi.

Búnaður:

60 metra lína + 11 tvistar.

ATH!!

Við erum búnir að hreinsa leiðina nokkuð vel en þó geta leynst staðir þar sem bergið er laust. Því er nauðsynlegt að nota hjálm. Varast skal að klifra út úr leið í fyrstu spönn.

Njótið vel! Það væri gaman að heyra frá þeim sem klifra leiðina, t.d. athugasemdir um gráðun o.s.frv.

Leiðarvísir og myndir

Leið nr 2.

Ekki óvitlaust að vera frekar statískur og blíður í hreyfingum þar sem tvö megingripin í og undir þakinu eru greinilega ekki hluti af klettinum.
Fleygur var skilinn eftir í tortryggðari kaflanum í byrjun.

FF(?) Sigurður Ýmir Richter

Leið nr 1.

Leiðin fylgir greinilegri sprungu upp miðjan vegginn, og er ýmist í eða vinstra megin við sprunguna.
Ágætis byrjun og dálítið í fangið með góðum tryggingum. Léttist ofar, en eftir því sem ofar dregur verður klifrið líka lausara, illtyggjanlegra og almennt bara leiðinlegt.

FF(?) Sigurður Ýmir Richter

Leiðin fylgir stuðlinum á myndinni, byrjar í þægilegu slabbi með tvemur stöllum í fyrri hluta, verður örlítið brattari og erfiðari þegar ofar dregur. Tveir fingralásar í efri hluta gera gæfu muninn. Leiðin verður eitthvað auðveldari ef stallarnir í kverkinni, og stuðlarnir á móti eru notaðir. Leiðin er mjög gróin, svo fólk gæti þurft að moka örlítið fyrir góðum fótum.

FF: Sigurður Ýmir Richter og Magnús Ólafur Magnússon

Varðandi Hrepphóla, svæðið skiptist í tvo hamra, annar er í Örnhól og hinn í Hólahnúk. Syðri hamarinn er í Hólahnúk og er virk náma, þar sem hin franska Ephémère (5.11d) liggur upp hæsta hluta hamarsins. Þegar vestar dregur minnkar bratti hamarsins, og verða stuðlarnir allt að 60-70° slabb vestast í hamrinum. Allir hlutar hamarsins eiga það þó sameiginlegt að mikið er um mjög stóra lausa steina efst í leiðunum, og að bergið er mjög lokað, svo verulega þarf að hafa fyrir því að finna aðra tryggingamöguleika en blaðfleyga og bolta.

Nyrðri hamarinn er í Örnhól, og virðist vera eldri hluti námunnar sem ekki er í vinnslu lengur. Hamarinn stendur á móti Hólahnúk, örlítið ofar, og er um 10-15m hár. Þar er töluvert meira um tryggingamöguleika, en á móti kemur að mikið af stuðlunum eru lausir og vega salt ofan á hver öðrum, svo erfitt er að finna traustar leiðir upp hamarinn.

Grænir fingur var eina leiðin sem var klifruð þennan dag, áður en heimamenn komu askvaðandi með látum á krúser inn námuna til að reka klifrarana burt (lögreglufylgd hótað og allt saman). Allt endaði málið þó í góðu, og eftir smá spjall við heimamenn var komist að þeirri niðurstöðu að þeim litist illa á að þarna væri fólk að koma til að stunda klifur í námunni, þá sérstaklega þar sem mikið er um lausa stuðla í námunum, og að þarna hafa þegar orðið mjög alvarleg slys. Að auki er þessi náma enn í vinnslu (allavega Hólahnúkur), svo leiðir sem settar eru upp standast líklega ekki tímans tönn, og stuðlar sem teknir eru úr hamrinum eru notaðir í minnisvarða, legsteina o.fl. svo fleygar og boltar eru líklega mjög óvinsæl viðbót við klettana.

Ef fólk er harð ákveðið að fara upp í Hrepphóla að ná nýjum línum, mælum við alveg hiklaust með að það sé gert í samráði við heimamenn, en við getum ekki lofað að tekið verði vel í slík áform.

Leið númer 6

6. Sætur álfur (5.5) Léttari útgáfa af Ljóta álfinum, ágæt byrjendaleið. Sæti álfurinn liggur upp hornið vinstra megin á stórum tökum upp á ögn tæpt slabb og sameinast Ljóta álfinum við þriðja bolta.
Leiðirnar voru hreinsaðar eftir bestu getu en nálgist þær af skynsemi til að byrja með og notið hjálm.

FF: Þórður Sævarsson

Leið númer 4

4. Skírarinn (5.8-9?) var boltuð á Skírdag og liggur beint upp breiða sprungu í byrjun á þægilegum tökum en þverar ögn til vinstri undir áberandi stóra flögu í miðri leið (ekki fara mikið í flöguna). Erfitt klifur yfir slabb á tæpum fótum og köntum, ekki fara út fyrir slabbið á vinstri hlið. Sameinast leið 5 þegar komið er yfir slabbið. Létt og skemmtileg eftir það. Leiðina má sjálfsagt gera erfiðari með því að fara beint upp slabbið í byrjun og sleppa sprungunni.

FF: Þórður Sævarsson

Leið númer 1

Lýsisperlan (5.8-9?), liggur alveg upp hornið og sameinast leið 2 um miðja leið. Lyktar áberadi af Múkka spýju. Byrjar á brölti upp á stall, létt klifur. Vel í fangið eftir það og tæpt klifur á litlum köntum og flögum en breytist fljótt í stór og þægileg tök. Flott leið, ekki ósvipuð nágrannanum hægra megin, Hreiðrinu.

FF: Þórður Sævarsson

Fyrsta leiðin í hamrinum og er nú erfiðasta dótaklifurleið á íslandi, næst á eftir kemur Sónata 5.11b í Stardal og svo er sagt að Orgelpípurnar í Fallastakkanöf séu nær því að vera 5.11c heldur en 5.10a.

Vel spottað svæði, sem Íslendingum hefur yfirsést til þessa.

FF: Gérôme Pouvreau og Florence Pinet, júlí 2016 (Onsight og flass)

Frakkarnir skrifuðu grein um ferðina sína hingað, hana má lesa hér.

Photos taken by Raphaël Fourau and Thomas Vialletet.

Leið númer 7.

Leiðin er gömul og var boltuð af félögum úr Björgunarfélagi Akraness. Leiðin byrjar á slabbi og upp í góða hvíld undir litlu þaki. Áfram yfir þakið á litlum köntum og jafnvægishreyfingum. Endar á þægilegum tökum upp í topp. Sagan segir að leiðin hafi einhvern tíman gengið undir nafninu Gyllinæð. Eins og margar leiðir er þessi léttari ef hún er farin meira til vinstri á stærri tökum og þásniðið framhjá þakinu, þá varla meira en 5.7-5.8.

Leið númer 5.

Þægileg leið upp smá stall. Krúxið er að vippa sér upp á slabbið en þar stendur maður mjög vel í góðri brekku. Eftir slabbið er létt klifur beint upp eftir boltalínunni. Var boruð og boltuð á Írskum dögum.

Leið númer 3

Dregur nafn sitt af varðmönnum í Fýlslíki sem spúa eldi og brennistein á alla sem komast upp í miðja leið. Ekki freistast langt út úr leið. Leiðin byrjar í skemmtilegu yfirhangi á góðum juggurum. Við tekur slabb (framhjá hreiðrunum) sem lýkur á góðum stalli. Eftir það er þægilegt klifur upp í topp. Þéttboltuð (10 boltar) og hentar vel í fyrstu leiðslu.

Leið númer 2.

Byrjar á brölti upp stall, takið varlega í grjótið. Leiðin hefst fyrir alvöru á sléttum vegg á litlum köntum og tæpum fótum. Powerhreyfing í geðveikt undirtak og svo eru nokkrar tæpar hreyfingar til viðbótar upp að litlu þaki og yfir það. Eftir það er smá slabb, kantar og fótavinna. Orginal leiðin er hugsuð beint upp feisið án þess að taka út fyrir hornin hægra eða vinstra megin og ekki nota stóru juggarana í hliðunum (áberandi góð tök). Ef allt er notað er leiðin mun léttari, 5.10a. En endilega smakkið á henni og gefið álit. 9 boltar í leiðinni. Fyrst leidd af Þórði Sævarssyni sem boltaði ásamt Sigurði Tómasi Þórissyni.

Grjótglímuþraut í leiðslu, þrír boltar og eitt auga og setja sling utan um grjótið efst fyrir akkeri, þægilegt að ganga í að ofan. Ber nafn sitt af grjóti sem stendur upp úr jörðinni og líklegt til að stjaksetja þá sem detta. Tryggjari þarf að vera vel vakandi. Byrjar vinstra megin í góðri flögu og fer vinstra megin upp eftir sprungum, grípið varlega. Þverar til hægri undir yfirhangið og svo upp hægra megin í dýrðlega holu sem er eins og einhver hafi mótað hana í höndum. Toppar svo með látum. Töff leið.

FF: Þórður Sævarsson

Fyrsta spönn er boltuð af Árna Stefáni Halldorsen, Eyþóri Konráðssyni og Jónasi G. Sigurðssyni.

Flottur veggur rétt austan megin (hægri) við Saurgat Satans, gæti orðið frábær sportklifursector. Draumurinn er að láta Dirty Rainbow verða að fjölspanna leið, eins langt og mögulegt er að komast þarna upp, svo að hún er leið í vinnslu en fyrsta spönnin er tilbúin og er frábær sportklifur spönn.

Planið var að opna aðgang að þessum vegg með því að byrja á að bolta léttustu mögulegu leið upp á grassyllu sem liggur fyrir ofan allan veggin. Það mun auðvelda leiðasmiðum framtíðarinnar að geta sigið niður og boltað nýjar línur.  Teymið lét vaða í þetta á rigningardegi, því að þá var ekki möguleiki á að bouldera á steinunum fyrir neðan. Jonni byrjaði á að leggja af stað í hálfu dótaklifri og hálfu stigaklifri, bara til að komast upp vegginn og setja bolta á leiðinni á góða staði. Það gekk svona ljómandi vel, fyrstu fjóra boltana, svo var ákveðið að þetta væri ákaflega hægvirkt og frekar lítið solid. Bergið tekur ákaflega illa við tryggingum, allt var rennandi blautt og Jonni var í stífum fjallamennskuskóm. Næst var röðin komin að Eyþóri, hann leggur af stað vel til hægri, upp grasbrekku sem liggur að grassyllunni. Grasbrekkan lýtur út neðan frá fyrir að vera með því léttara sem þú gætir ímyndað þér, en svo er ekki. Brekkan er ótrúlega brött, og það er nánast ekkert sem er hægt að grípa eða stíga á sem telst vera öruggt, auk þess að vera blaut og full af fýlum. Eyþór kemst á stallinn fyrir ofan verðandi leiðina eftir um tvo tíma af klifri, óþægilegasta fall sem hann hefur tekið á klifurferlinum og baðaður í ælu frá 11 fýlum. Hann fixar línu bæði eftir grassyllunni og beint niður verðandi leiðina. Kaldir og blautir komum við okkur niður eftir þetta og Árni sá um að koma einhverjum dögum síðar, júmma sig upp og klára að bolta leiðina.

Frá síðasta bolta og upp í akkeri er mjög torkeift barð og því hefur verið komði fyrir línubút sem er bundinn á milli akkerisins og síðasta bolta. Leyfilegt er að nota línuna til að toga sig þarna yfir, því að þá kemst klifrarinn í talsvert þægilegri stans upp á framhaldið að gera, þ.e. þegar næsta spönn bætist við ofan á þessa.

5.10a – 25-30m – fullt af boltum, sennilega alveg 12-15

Fyrst farin í júlí 1982 af Birni Vilhjálmssyni og Einari Steingrímssyni.

Í frumferð leiðarinnar sóló klifraði teymið upp “Gráu slöbbin”, merkt inn II, III og III. Slöbbin leiða upp á hrygg, þar sem að aðal klifurhluti Nemisis fer fram. Klifrað er austan megin við hrygginn.

Frá hryggnum er farið í skorstein og stefnt að öðru gráu slabbi við “Eyrað”. Gráa slabbið rétti lygilega úr sér þegar að því er komið og er lúmskt erfitt, líkist helst skíðastökkbretti. Er farið upp vinstra megin, inn í stóra horninu og stefnt á stóran stein, sem húkir undir stóru þaki, sem krýnir Gráa slabbið. Þaðan er haldið skáhalt út til vinstri upp á brúnina. Upp á topp er farið eftir gróf (ca 80-100m).

Spönn 1 – Gráða II – “Gráu slöbbin”
Spönn 2 – Gráða III – “Gráu slöbbin”
Spönn 3 – Gráða III – “Gráu slöbbin”
Spönn 4 – 5.5 – “Undir Gráa slabbinu”
Spönn 5 – 5.8 – “Undir Gráa slabbinu”
Spönn 6 – 5.4 – “Undir Gráa slabbinu”
Spönn 7 – 5.4 – “Undir Gráa slabbinu”
Spönn 8 – 5.7 – “Gráa slabbið”
Spönn 9 – 5.8 – “Gráa slabbið”
Spönn 10 – Létt klifur upp á topp – “Ofan við Eyrað”

Útbúnaður: Leiðin er boltalaus og vel gróin. Taka þarf með sér hefðbundinn búnað fyrir sportklifur, auk þess að taka hjálm, hnetusett og vinasett, jafnvel hexur, fleyga og fleyghamar. Mikið er af grónu landslagi, torf og börð, það er því alls ekki vitlaust að hafa með sér klifurísexi og jafnvel létta brodda. Einhverjir hafa stungið upp á golfskóm, með litlum oddum undir.

Frá 1982 hefur leiðin aðeins fengið eina uppferð og það var frumferðin. Frumferðar teymið á víst að hafa mælt með því að enginn myndi leika þessa leið eftir, þar sem að hún var á köflum illtryggjanleg og lítið um grip, nema bara í grasi. Hafið það í huga ef einhver ákveður að reyna að endurtaka þessa leið.