Valdimar búlderar 8A

Valdimar Björnsson hefur klifrað búlderprobban Olivine og gefið honum gráðuna 8A. Leiðin er staðsett á Hnappavöllum og gerir þetta hana að einum af erfiðustu búlderprobbum Íslands. Á 8A prófílnum sínum segir hann: “8A vegna þess að það tòk mig àr að klàra hann og með um 100 tilraunir.” ,og þar sem Valdi er nú þekktur fyrir að klifra hluti frekar fljótt og auðveldlega er deginum ljósara að þessi leið er í erfiðari kantinum.

Tungufell

Nýtt klifursvæði hefur bæst í hóp klifursvæða á Klifur.is. Svæðið heitir Tungufell og er staðsett á Snæfellsnesi. Svæðið er um 300-400 metra langt stuðlabergs klettabelti með klettum sem eru um 10 metra háir. Tungufell svipar mikið til Gerðubergs sem er í rúmlega 50 kílómetra fjarlægð.

Texti og myndir eru frá Leifi Harðarsyni.

Nýjar leiðir í Pöstunum

Síðastliðinn sunnudag klifruðum undirritaður, Gulli, Manuela og Robbi í Pöstunum undir Eyjafjöllum. Það væri þó ekki í frásögur færandi nema fyrir þær sakir að við hreinsuðum, boltuðum og klifruðum tvær nýjar leiðir.
Önnur leiðin liggur á horninu hægra megin (austan) við leiðina [i]Vippan[/i] og hefur fengið nafnið [i]Testósterón jóga[/i]. Erfiðleikinn er á bilinu 5.10a/b. Hin leiðin, [i]Hornafræði alþýðunnar[/i], er hægra megin (austan) við leiðina [i]Sóley[/i] og er ca. 5.9.

Síðastliðinn sunnudag klifruðum undirritaður, Gulli, Manuela og Robbi í Pöstunum undir Eyjafjöllum. Það væri þó ekki í frásögur færandi nema fyrir þær sakir að við hreinsuðum, boltuðum og klifruðum tvær nýjar leiðir.

Önnur leiðin liggur á horninu hægra megin (austan) við leiðina Vippan og hefur fengið nafnið Testósterón jóga. Erfiðleikinn er á bilinu 5.10a/b. Hin leiðin, Hornafræði alþýðunnar, er hægra megin (austan) við leiðina Sóley og er ca. 5.9.

Skoðunarferð í Akrafjallið

Klifrað var á grjótglímusvæði við rætur Akrafjalls um helgina. Lítið hefur verið klifrað á svæðinu og voru margar nýjar leiðir klifraðar, þar á meðal Besta leiðin 6c, sem þykir vera mjög skemmtileg. Nýju leiðirnar hafa þegar verið settar inn á Klifur.is.

Nokkuð var um mosa á óklifruðum leiðum og var þess vegna gott að hafa með sér góðan vírbursta til að hreinsa hann í burtu.

Klifursvæðið var auðvelt að finna þar sem það er á fyrstu klettunum sem komið er að þegar ekið er upp að fjallinu. Eftir að hafa klifrað í nokkurn tíma ákvað hópurinn að ganga aðeins um svæðið og athuga hvort meira klifur væri á svæðinu. Þegar horft er yfir svæðið sér maður að þarna er heill hellingur af klettum en þó fannst ekki mikið af klifurleiðum í þessum göngutúr sem var frekar svekkjandi.

Enginn af gestunum höfðu áður klifrað á klifursvæðinu og voru allir ánægðir með daginn og ánægðir með svæðið þó að ekki hafi fundist mikið klifur ofar í brekkunum. Ekki er þó öll von úti því göngutúrinn náði engan veginn að klára allt svæðið og er alveg óhætt að mæla með þessu svæði.

Kjuge

Ég og Kristó fórum til Kjuge í Október, Kristó hringi í mig einn daginn og spurði hvort að ég væri ekki til í að kaupa miða handa okkur út, og ég var til.

Við skipulögðum ferðina ekki neitt, keyptum bara miða til Kaupmannahafnar og ákváðum að hitta Ben úti. Við létum hann vita einum mánuði áður en við fórum út og gleymdum að heyra í honum aftur, En það virkaði og hann sótti okkur á húsbíl dauðans og við keyrðum beint til kjuge.

Klifrið var geðveikt og ben var með okkur fyrstu vikuna og lánaði okkur svo bílinn á meðan að hann tók lest heim til köben, eftir eina viku vorum við uppiskroppa með umræðuefni á kvöldin og vorum að sturlast, það endaði á því að við keyptum okkur MAXI JATSI fyrir restina af peningunum okkar og daginn eftir gátum við ekki beðið eftir því að fara í húsbílinn að spila, hugsuðum ekki annað allan klifurdaginn.

Eftir kvöldmatinn hentum við öllu af mataborðinu og ætluðum að fara að spila, nema hvað , við kunnum ekki reglurnar og eftir að hafa lesið jatsi reglur á finnsku í tvo tíma hringdum við til íslands og spurðum.

Klifrið þarna var unaðslega bratt og góð grip, beitt og kristallakantar, fullt af háum leiðum og vondum lendingum og nokkrum góðum.

Besta við þetta svæði er hvað það er stutt í alla steinana og upphituðu klósettin.

Ben kom til okkar aftur og síðan bættust Hauksi og félagar í hópinn og klifruðu með okkur.

Það var fullkomið að vera í Kjuge, með húsbíl á bílastæðinu og búldera í bakgarðinum. Við vorum eins og prestar í hóruhúsi fyrstu tíu klifurdaganna, vissum ekki í hvorn fótinn við áttum að stíga eða hvaða búldera við áttum að klifra. En á næstseinasta klifurdeginum í rigningu fundum við hinn fullkomna búlderstein. Það var ekki seinna vænna að komast í hann og augljóst að þangað þurfum við að kíkja aftur áður en yfir líkur.

Allt í allt var ferðin algjör snilld (fyrir mig kristó) þar sem Hjalti borgaði ferðina yyyeeehhhaaaaaaaaa!

Afrek ferðarinnar:
1) Að læra MAXI JATSI sem er einskonar Jatsi 3000+
2) Að fara á German Cave Rave. Dudududnududu, Dunudududnudu!
3) Að kynnast frábæru útvarpsmenningu Svíþjóðar
4) Læra hina ýmsu mismunandi Bragarhætti í vísnagerð.
5) Að komast burt frá svartasta skammdeginu í unaðsbúldera í Svíþjóð

17. april ’09

Það var 17. april, sumsé 20 ára afmælið mitt! Ég og Eyþór ákváðum því að kíkja inn í Jósepsdal og rokka feitt. Við fórum á Skoda-num hans eftir skóla og viti menn, það var að sjálfsögðu gott veður þegar inn var komið. Við byrjuðum á einstæðingi og færðum okkur síðan lengra upp í brekku þar sem við hittum Jafet sem hafði labbað yfir fjallið og var að koma niður brekkuna 😛

Við hituðum örlítið betur upp og síðan fór Eyþór nokkrar ferðir í Draumadísinni (7a+) og Jafet sýndi okkur nýja leið sem Eyþór fór síðan og var hún nefnd Flengdi apinn.

Góður dagur í góðum aðstæðum!

Skoðunarferð í Búhamra

Ég, Elmar og Valdi skelltum okkur eldsnemma í skoðunarferð í Búhamra. Veðrið var alveg frábært fyrir utan smá vind sem var um 20 m/s.

Niðurstöður könnunarferðar: Svæðið er ekkert svakalega spennandi, steinarnir eru ekki margir, ekki margar leiðir, mikið slabb og vondar lendingar. Það væri nú samt alveg gaman að kíkja þangað einhvern tímann á góðum sumardegi.

24. april ’09

Það var föstudagur og ég var að vinna í KH. Fréttir bárust líkt og eldur í sinu að Eyþór og Heiðar ætluðu í Jósepsdal fyrripart seinniparts dagsins. Ég æstist auðvitað upp en var að vinna og gat því ekki komið fyrr en eftir vinnu. Strákarnir skelltu sér í dalinn og áttu stórfínan dag. Þeir komu síðan aftur í bæinn þegar ég var búinn í vinnunni, náðum í nokkra kalda og við skelltum okkur á Hlölla og síðan í dalinn. Þegar þangað var komið hreiðruðum við um okkur í hellinum og sváfum þar. Þetta var mikil upplifun fyrir borgarbarnið Heiðar sem hafði aldrei séð jafn mikið af störnum á æfinni og vissi heldur ekki að gerfitung færu eins hratt og þaug gerðu. Ég haf sjaldan sofið jafn vel og við vöknuðum endurnærðir daginn eftir í glaða sólskini og spakasta góðviðri.

Dagurinn byrjaði á smá morgunmat og Kristó sem hafði verið eilítið slappur í tánni daginn áður (það má segja að táin á honum hafi verið eins og skemt slátur..) byrtist hress og kátur á slaginu 11:00. Aðspurður um hvernig táin sagði hann “ég reddaði þessu heima í gær” og fóru ekki fleiri sögur af þeim lækningum.

Við hituðum upp og byrjuðum að hjakkast í Draumadísinni 7a+, Heiðar og Eyþór fóru hana leikandi og má þess geta að þetta var fyrsta 7a+ leiðin hans Heiðars og þar með var hann búinn að ná sumarmarkmiði sínu. Kristó bjó síðan til nýja leið við hliðina á Draumadísinni, beint upp face-ið, var hún nefnd Aldrei tæpur vegna þess hve Kristó var óvenju stöðugur á leiðinni upp.

Þar næst færðum við okkur í stein örlítið neðar í brekkunni og lögðum grunninn af tveim nýum leiðum og ég afrekaði einhverja 6a+/6b leið.

Kristó kórónaði síðan daginn með því að sína okkur hvernig er að vera ekki aumingi og fór 7b+ í efsta steinunum í brekkunni.

Eftir það fengum við okkur vel að éta og héldum síðan heim og á American Style.

Myndir úr Akrafjallinu

Sælir strákar og takk fyrir síðast.

Hérna koma nokkrar myndir úr Akrafjallinu sem kannski gefa ykkur smá hugmynd um svæðið.

Ég ætla að reyna að skoða allt svæðið við tækifæri en það eru rosalega margir klettar þarna og örugglega hægt að búa til fullt af leiðum. Einnig eru fleiri flottir klettar uppi á fjallinu en það er jú ekki jafn létt að komast að þeim eins og þeim við Berjadalsána, allavega klukkutími og korters fjallganga.

Allavega, keep up the good work!

Kveðja frá Laugarvatni,
Doddy

Heimsókn í Vatnsdalinn

Þetta var góð helgi! Við (Jafet, Jósef, Chriztó og Bíbí) ákváðum að beila á Hnappavöllum og heimsækja Skinnhúfukletta í Vatnsdal. Eftir akkúrat 3ja tíma keyrslu vorum við komin á klifursvæðið sem er talið vera eitt það besta í heiminum. Veðrið var skýjað og svalt = fullkomið klifurveður, við náðum að klifra fullt af leiðum og Chriztó klifraði “You can do it baby” 5.13a. Um nóttina gistum við á landi sem tveir klikkaðir frændur Jósefs eiga.

Seinni dagurinn var góður og sólin skein. Eftir að hafa talað lengi um það hvað nafnið “Þar sem beljurnar fljúga á eyrunum yfir vötnin” (5.12b) væri lame ákváðum við samt að prufa þessa leið. Leiðin er ekki jafn léleg og nafnið og reyndar bara nokkuð góð. Í þriðju tilraun var ég að klippa mig í 4. bolta en renn af klettinum og endaði einum metra frá jörðinni. Frekar klikkað en Jósef stóð sig eins og hetja og bjargaði lífi mínu. Við kældum niður í Skinnhúfu 5.9 og fórum svo heim.

Hraðaklifurmót á Höfðatorgi

Hraðaklifurmótið var haldið á menningarnótt í fyrsta skipti. Þó nokkrir mættu til að taka þátt í mótinu og var einnig töluvert af áhorfendum. Klukkan 2 fór fólkið að tínast að og fékk að prufa leiðirnar áður en mótið byrjaði. Tveir og tveir kepptu í einu og sá Sigmar Vilhjálmsson (rauðhærði gaurinn úr Simmi og Jói þættinum) um að lýsa leikunum. Hann stóð sig eins og hetja og fræddi fólkið um köngulóastellinguna og áttuhnútinn.

Eftir að allir höfðu klifrað var farið í undanúrslit þar sem tvær stelpur og fjórir strákar kepptust um hinn eftirsóknarverða Höfðatorgsbikar. Eftir seinni umferðina var tími klifraranna lagður saman og höfðu þá Jafet Bjarkar og Lóa Björk sigrað.

Fólk var sammála því að þetta hafi verið frábær skemmtun og gaman hafi verið að klifra vegginn sem var nokkuð strembinn. Keppnin um Höfðatorgsbikarinn er ætlað að vera árlegur viðburður og verður hún þá haldin aftur að ári liðnu.

Ljósmyndir: Pétur Kristinsson og Jafet Bjarkar

Gleði í Jósepsdal

Veðrið var mjög hressandi á föstudaginn þegar ég, Eyþór, Bernd og Benjamin skelltum okkur í Jósepsdalinn. Það var frekar kalt og svo komu alltaf vindhviður upp á 40 m/s og feyktu dýnunum okkar og dótinu. Við létum það nú ekki á okkur fá, enda gallharðir menn og klifruðum fullt af leiðum eins og Hallamálið, Ekkert mál fyrir Jón Pál og (Tussu)Trekkjarann. Þetta var megagaman.

Vaðalfjöll 27. júní ´09

Ég fékk símtal frá Eyþóri fyrr í vikunni er ég sat einn í vinnunni horfandi upp í loftið að filgjast með eðli húsflugna, það hljóðaði svona “Blessaður! Vaðalfjöll næstu helgi! Þú kemur er það ekki?” Það rann umsvifalaust af mér og ég skellti mér á Micrunni vestureftir. Ferðin var smooth alla leiðina og stóð bíllinn sig eins og hetja er hún lagði vaðalfjöllin undir dekk (og maga). Við strákarnir hittumst á miðri leið í Bjarkarlundi og vorum síðan vinsamlegast beðnir um að hætta að sína fólki fallegu kraftmiklu bílana okkar þar sem þeir væru bara einum of góðir og fólk væri farið að verða öfundsjúkt. Við féllumst á það og dröttuðumst uppeftir.

Þegar í klettana var komið tókum við fljótt eftir því að kalk frá því um páskana var ennþá á veggnum. Þetta segir okkur aðeins eitt, að það er alltaf gott veður fyrir vestan! Yfirhang klettsins gerir það líka að verkum að það rignir nánast aldrei á hann, það kuð vera um 35-45 gráður.

Í kvöldsólini og brakandi blíðu byrjuðum við síðan og hættum ekki fyrr en sólin hvarf á bakvið fjallstoppana.

Leiðirnar eru endalausar. Lágviðustaðir 6b+, fyrir neðan hana kemur Neðri Lágviðustaðir 6c, Bone braking fistfurcker 6c+, Pungbindið 6c, Dömubindið ? og síðan Left radical eckro punk 8a+. Það eru fleiri en ég bara man þær ekki í augnablikinu. Tobo er í vinnslu (eða verður það vonandi bráðum).

Þetta var hetju helgi. Klifrað var eins og aldrei fyrr, veisla á Ketilstöðum og dansað í kringum elda.

Ég segi ekki meir! Þið verðir bara að fara þangað!!

Klifurmót á Laugarvatni

Óformlegt klifurfélag Laugarvatns hélt á dögunum klifurmót fyrir nemendur Háskólans á Laugarvatni og Menntaskólans á Laugarvatni. Klifrað var á vegg björgunarsveitarinnar Ingunnar. Keppnisfyrirkomulagið var þannig að klifraðir voru fimm léttir probbar og tveir efstu í karla og kvennaflokki fengu svo að glíma við tvö aukaprobba í bráðabana.

 

Keppnin var hörkuspennandi í karlaflokki en svo fór að Loftur Gísli Jóhannesson sigraði í bráðabana. Í kvennaflokki var keppnin aldrei spennandi en Maríanna Þórðardóttir skildi aðra keppendur eftir og var sú eina sem lauk við fjóra af fimm byrjunarprobbunum. Doddy sá um skipulagningu og uppsetningu leiða.

 

Laugvetningar binda vonir við að áhugi klifrara á svæðinu aukist og að veggurinn góði fái meiri notkun. Haustið byrjar rólega en vonandi verður hægt að halda úti góðu starfi á veggnum í vetur. Hugmynd er um að halda klifurmót eftir áramót og bjóða þá Klifurhúsinu í kaffi og klifur. Hvetjum klifurapa landsins til að kíkja í heimsókn og skoða aðstæður.

Skip to toolbar