Sælir strákar og takk fyrir síðast.

Hérna koma nokkrar myndir úr Akrafjallinu sem kannski gefa ykkur smá hugmynd um svæðið.

Ég ætla að reyna að skoða allt svæðið við tækifæri en það eru rosalega margir klettar þarna og örugglega hægt að búa til fullt af leiðum. Einnig eru fleiri flottir klettar uppi á fjallinu en það er jú ekki jafn létt að komast að þeim eins og þeim við Berjadalsána, allavega klukkutími og korters fjallganga.

Allavega, keep up the good work!

Kveðja frá Laugarvatni,
Doddy

Þetta var góð helgi! Við (Jafet, Jósef, Chriztó og Bíbí) ákváðum að beila á Hnappavöllum og heimsækja Skinnhúfukletta í Vatnsdal. Eftir akkúrat 3ja tíma keyrslu vorum við komin á klifursvæðið sem er talið vera eitt það besta í heiminum. Veðrið var skýjað og svalt = fullkomið klifurveður, við náðum að klifra fullt af leiðum og Chriztó klifraði “You can do it baby” 5.13a. Um nóttina gistum við á landi sem tveir klikkaðir frændur Jósefs eiga.

Seinni dagurinn var góður og sólin skein. Eftir að hafa talað lengi um það hvað nafnið “Þar sem beljurnar fljúga á eyrunum yfir vötnin” (5.12b) væri lame ákváðum við samt að prufa þessa leið. Leiðin er ekki jafn léleg og nafnið og reyndar bara nokkuð góð. Í þriðju tilraun var ég að klippa mig í 4. bolta en renn af klettinum og endaði einum metra frá jörðinni. Frekar klikkað en Jósef stóð sig eins og hetja og bjargaði lífi mínu. Við kældum niður í Skinnhúfu 5.9 og fórum svo heim.

Hraðaklifurmótið var haldið á menningarnótt í fyrsta skipti. Þó nokkrir mættu til að taka þátt í mótinu og var einnig töluvert af áhorfendum. Klukkan 2 fór fólkið að tínast að og fékk að prufa leiðirnar áður en mótið byrjaði. Tveir og tveir kepptu í einu og sá Sigmar Vilhjálmsson (rauðhærði gaurinn úr Simmi og Jói þættinum) um að lýsa leikunum. Hann stóð sig eins og hetja og fræddi fólkið um köngulóastellinguna og áttuhnútinn.

Eftir að allir höfðu klifrað var farið í undanúrslit þar sem tvær stelpur og fjórir strákar kepptust um hinn eftirsóknarverða Höfðatorgsbikar. Eftir seinni umferðina var tími klifraranna lagður saman og höfðu þá Jafet Bjarkar og Lóa Björk sigrað.

Fólk var sammála því að þetta hafi verið frábær skemmtun og gaman hafi verið að klifra vegginn sem var nokkuð strembinn. Keppnin um Höfðatorgsbikarinn er ætlað að vera árlegur viðburður og verður hún þá haldin aftur að ári liðnu.

Ljósmyndir: Pétur Kristinsson og Jafet Bjarkar

Veðrið var mjög hressandi á föstudaginn þegar ég, Eyþór, Bernd og Benjamin skelltum okkur í Jósepsdalinn. Það var frekar kalt og svo komu alltaf vindhviður upp á 40 m/s og feyktu dýnunum okkar og dótinu. Við létum það nú ekki á okkur fá, enda gallharðir menn og klifruðum fullt af leiðum eins og Hallamálið, Ekkert mál fyrir Jón Pál og (Tussu)Trekkjarann. Þetta var megagaman.

Ég fékk símtal frá Eyþóri fyrr í vikunni er ég sat einn í vinnunni horfandi upp í loftið að filgjast með eðli húsflugna, það hljóðaði svona “Blessaður! Vaðalfjöll næstu helgi! Þú kemur er það ekki?” Það rann umsvifalaust af mér og ég skellti mér á Micrunni vestureftir. Ferðin var smooth alla leiðina og stóð bíllinn sig eins og hetja er hún lagði vaðalfjöllin undir dekk (og maga). Við strákarnir hittumst á miðri leið í Bjarkarlundi og vorum síðan vinsamlegast beðnir um að hætta að sína fólki fallegu kraftmiklu bílana okkar þar sem þeir væru bara einum of góðir og fólk væri farið að verða öfundsjúkt. Við féllumst á það og dröttuðumst uppeftir.

Þegar í klettana var komið tókum við fljótt eftir því að kalk frá því um páskana var ennþá á veggnum. Þetta segir okkur aðeins eitt, að það er alltaf gott veður fyrir vestan! Yfirhang klettsins gerir það líka að verkum að það rignir nánast aldrei á hann, það kuð vera um 35-45 gráður.

Í kvöldsólini og brakandi blíðu byrjuðum við síðan og hættum ekki fyrr en sólin hvarf á bakvið fjallstoppana.

Leiðirnar eru endalausar. Lágviðustaðir 6b+, fyrir neðan hana kemur Neðri Lágviðustaðir 6c, Bone braking fistfurcker 6c+, Pungbindið 6c, Dömubindið ? og síðan Left radical eckro punk 8a+. Það eru fleiri en ég bara man þær ekki í augnablikinu. Tobo er í vinnslu (eða verður það vonandi bráðum).

Þetta var hetju helgi. Klifrað var eins og aldrei fyrr, veisla á Ketilstöðum og dansað í kringum elda.

Ég segi ekki meir! Þið verðir bara að fara þangað!!

Óformlegt klifurfélag Laugarvatns hélt á dögunum klifurmót fyrir nemendur Háskólans á Laugarvatni og Menntaskólans á Laugarvatni. Klifrað var á vegg björgunarsveitarinnar Ingunnar. Keppnisfyrirkomulagið var þannig að klifraðir voru fimm léttir probbar og tveir efstu í karla og kvennaflokki fengu svo að glíma við tvö aukaprobba í bráðabana.

Keppnin var hörkuspennandi í karlaflokki en svo fór að Loftur Gísli Jóhannesson sigraði í bráðabana. Í kvennaflokki var keppnin aldrei spennandi en Maríanna Þórðardóttir skildi aðra keppendur eftir og var sú eina sem lauk við fjóra af fimm byrjunarprobbunum. Doddy sá um skipulagningu og uppsetningu leiða.

Laugvetningar binda vonir við að áhugi klifrara á svæðinu aukist og að veggurinn góði fái meiri notkun. Haustið byrjar rólega en vonandi verður hægt að halda úti góðu starfi á veggnum í vetur. Hugmynd er um að halda klifurmót eftir áramót og bjóða þá Klifurhúsinu í kaffi og klifur. Hvetjum klifurapa landsins til að kíkja í heimsókn og skoða aðstæður.